(รูปประกอบจากเว็บ : http://xn--r3ckmn7exc7b.com/blog/wp-content/uploads/2013/11/Internet-IPv6.jpg)
อินเตอร์เน็ตเป็นช่องทางสื่อสารที่อิสระและยากจะจัดการ เนื่องจากเครือข่ายที่ใหญ่โตมโหฬาร ทำให้หลายประเทศ ต้องมีนโยบายที่บล๊อกไม่ให้เกิดความวุ่นวายมากเกินไป แต่นั่นแค่การแก้ไขปัญหาที่ได้ผล น้อยมาก ปัญหาใหญ่ที่แก้ไม่ได้เลย ไม่ว่าจะเป็นเว็บโป๊ เว็บหมิ่น คำหยาบคาย ละเมิดลิขสิทธิ์ ฯลฯ สิ่งพวกนี้ไม่ใช่จะแก้ปัญหาได้เพราะนโยบายเด็ดขาด เพราะอะไร? มนุษย์เราโดยส่วนใหญ่ เป็นพวกยิ่งห้ามยิ่งยุ ยิ่งคนยุคใหม่ที่เกิดมาในยุคนี้ที่อินเตอร์เน็ตเข้าถึงได้ตั้งแต่ 3 ขวบ เด็กยุคนี้ย่อมมีความคิดเป็นของตัวเองสูง และแคร์จริยธรรมน้อยลง พ่อแม่จำเป็นจะต้องรู้ตามลูกให้ทันด้วย แต่ว่าปัญหาของมันไม่ได้จบแค่นี้
ปัญหาที่พบในการใช้อินเตอร์เน็ตบ่อยครั้งคือการใช้อย่างไม่คำนึงถึงผลกระทบ บ่อยครั้งที่เกิดนักเลงคีย์บอร์ด และการที่อินเตอร์เน็ตไม่ต้องเห็นหน้ากันนั่นเองทำให้เกิดความขัดแย้งมากมาย และกลายเป็นไฟรามทุ่งถึงขนาดที่สามารถกลายเป็นโลกจริง เช่น การขัดแย้งทางการเมืองในประเทศไทย หรือ การขัดแย้งทางศาสนาของหลายประเทศ เป็นต้น สิ่งเหล่านี้กลายเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นและลุกลามไปอย่างรวดเร็ว ไม่สามารถป้องกันได้ แม้ประเทศจะเป็นระบอบปกครองแบบใดก็ประชาธิปไตยหรือคอมมิวนิสต์ เผ็ดจการ ก็ไม่สามารถป้องกันได้ เพราะอะไร? เพราะสิ่งเหล่านี้คือนโยบาย แต่การป้องกันมันต้องป้องกันที่ตัวคน โดยให้คนมีภูมิคุ้มกัน
หลายคนที่ใช้อินเตอร์เน็ต เด็กยุคใหม่ที่เกิดขึ้น ใช้อินเตอร์เน็ตโดยไม่มีภูมิคุ้มกัน แสดงความคิดเห็น รับรู้ โดยขาดการพิจารณารอบด้าน ขาดการไตร่ตรองในการคิดและการทำ บ้างก็คิดว่าการทำตัวเองนั้นถูกต้อง เพราะเห็นคนอื่นทำมาก่อน นั่นคือปัญหาที่เกิดขึ้นในการใช้อินเตอร์เน็ตและเป็นปัญหาระดับชาติ
ปัญหาเหล่านี้ถูกมองข้ามไปไกลมาก แต่กลับป้องกันที่นโยบาย เช่นบล๊อกเว็บ การบล๊อกเว็บไม่สามารถช่วยอะไรได้แม้แต่น้อย ปัญหาไม่ได้เกิดจากการที่เทคโนโลยีไม่ดี และเราไม่สามารถปิดกั้นความเจริญได้ แต่ว่าปัญหาเกิดจาก "คน" แต่ "คน" ไม่ยอมรับ ปัญหาเกิดจากการขาดการแนะนำในการใช้อินเตอร์เน็ต ผู้ใหญ่ละเลยเพราะไม่มีเวลา ทำให้เด็กเรียนรู้ด้วยตนเอง และเข้าใจไปเอง บางคนคิดว่าการถ่ายคลิปลง Youtube หรือเว็บอื่นๆ เป็นเรื่องดี ซึ่งสิ่งเหล่านี้มันมาพร้อมกับเทคโนโลยี ไม่สามารถปิดกั้นได้ แต่หากเรามีการสอนภูมิคุ้มกันให้กับเด็กและคน โดยไม่ให้หลงไปกับสื่อ ไม่ให้หลงไปกับสิ่งที่รับรู้ ก่อนจะคิดว่าดีหรือหรือไม่ดี ให้ทำการพิจารณาให้รอบด้านก่อนว่า สื่อที่รับมานั้นมีการใส่อคติ(Bias) ลงไปหรือไม่ มีหลักฐานมากน้อยเพียงใด และหากคิดจะโพสหรือทำอะไรลงในอินเตอร์เน็ต ควรจะมีการไตร่ตรองว่า ผลกระทบนั้นมากน้อยเพียงใด อย่างน้อยควรจะพิจารณาถึงผลกระทบกับตัวเองและคนสำคัญกับตัวเองว่า ถ้าทำไปนั้น จะเกิดอะไรขึ้นและคุ้มหรือไม่ที่จะทำ สิ่งที่โพสหรือทำในอินเตอร์เน็ต มันเร็วมาก Twitter,Facebook เป็นตัวอย่างที่ดีและยังมี Ask.fm เข้ามาใหม่ สื่อ Social กว้างขึ้นเรื่อยๆ แต่จริยธรรมต่ำลงและการปิดหูปิดตากว้างขึ้น?? มันไม่ได้เลย
พูดง่ายๆเลย ปัญหาใหญ่ที่สุดคือ การใช้นโยบายมาจัดการเทคโนโลยี ซึ่งมันก็คือเขียนเสือให้วัวกลัว แต่ปัจจบุันคือ วัวเดี๋ยวนี้มันไม่กลัวเสือแล้ว คนฉลาดมากขึ้นรู้มากขึ้น แต่ปัญหาคือ จริยธรรมลดน้อยลง การพิจารณาลดน้อยลง สิ่งเหล่านี้คือปัญหา และมาลงสู่อินเตอร์เน็ต อินเตอร์เน็ตมันแค่สื่อสื่อที่อำนวยความสะดวกในการติดต่อสื่อสารเท่านั้น แต่คนใช้น่ะแหละปัญหา ปัญหาระดับชาติ ไม่ใช่อินเตอร์เน็ต หรือเทคโนโลยี ผู้ใหญ่ยุคเก่ามักมองกันแบบนี้ตลอด แต่ปัญหาคือ ผู้ใหญ่น่ะละเลยมาโดยตลอดตังหาก นี่คือปัญหาที่แท้จริง ละเลยในการสอนและพิจารณา ละเลยจริยธรรม ละเลยคุณธรรมยุติธรรม แล้วไปโทษอินเตอร์เน็ต ในส่วนตัวผมคิดว่า ตต่อให้ปิดเว็บโป๊ เว็บหมิ่น เว็บละเมิดลิขสิทธิ์เท่าไรก็เปล่าประโยชน์ ปิดเว็บโป๊ะ เพราะกลัวเด็กเรียนแบบบ นั่นมันคิดผิดแล้วแหละ ควรจะสอนให้ดีกว่าไหมว่า สิ่งเหล่านี้คือเพศศึกษาอย่างนึง หนังโป๊มันคืือการแสดง ผู้แสดงหนังเขาจะต้องมีการระวังยังไง และสิ่งที่เขาทำเนี่ยมันดีหรือไม่ แล้วเราควรจะทำตามหรือไม่ เสียเวลาสักนิด สอนสักหน่อย ไม่ใช่ เอ๊ะอะๆ ก็ปิด เฮ้ยมันไม่ดี? แต่มันไม่ดีไงล่ะ ไม่เคยอธิบายปิดแม่งเลย เด็กเมื่อก่อนคงทำได้ แต่เดี๋ญวนี้มันไปไกลแล้ว อย่างที่บอกอินเตอร์เน็ต เข้าถึงตั้งแต่ 3 ขวบ มันไม่ได้หรอก ทางที่ดี ควรจะมีการสอน และให้คนเข้าถึงความรู้และจริยธรรม คุณธรรมดีกว่า
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น